Έζησα σε ένα ατελείωτο
χωρισμό δακρύων
πάντα περιπλανιόμουν στην μεγάλη 
ευτυχία των ρόδων 
στους ώμους μου ατελείωτα 
μικρά ουράνια τόξα 
στην μέση του απείρου 
των αστρων οι ανάσες 
τρυπούσαν την καρδιά μου

Έζησα με ανοιχτά παράθυρα 
Στις αποχρώσεις των χρόνων 
Και εκείνη την μοναδική ώρα 
σε έναν νέο Αιώνα δραπέτευσα

Διέσχισα τους μεγάλους δρόμους 
Ντυμένη την ελαφριά περπατησιά
των παιδικών μου χρόνων

Ω! πόσο γλυκαίνει η καρδιά
Χέρια τρυφερά ,χείλη απαλά 
Στην γενέθλια γη 
των πρώτων ρόδων 
Χρυσές πεταλούδες θριάμβου
Ελεύθερες το πλούσιο φως μοιράζουν

On birthday land
I lived in an endless
separation of tears
I always wandering
in the big happiness of roses
on my shoulders endlessly
rainbows small
in the infinity of middle
the breaths of the Stars
pierced my heart
I lived with windows open
In shades of years
And at that unique time
in a new Century I escaped

I crossed the big roads
Dressed in light walking
of my childhood

Oh! how sweet the heart is
Hands tender, lips gently
On birthday land
of the first roses
Free the rich light of sharing
golden triumph butterflies

Στην ρίζα ενός δένδρου
Ένας κόσμος κοιμάται, αγκαλιασμένος

Το καλοκαίρι κοιμάμαι
στων Αγγέλων τις φτερούγες
και αυτές οι ουράνιες γλυκές καρδιές
Φυλαχτό μοιάζουν αλλόκοτων
Καιρών
Oι φωνές τους είναι ήχοι που αναστατώνουν
τις αποστάσεις των χρόνων……...

Μα εγώ ξεχάστηκα
Στον βαθύ πρώτο ύπνο
των σπαρμένων αστεριών
στου ουρανού την μνήμη
την απεραντοσύνη

The infiniteness
At the root of a tree
A world is sleeping, embraced

In the summer I sleep
to the Angels wings
and these heavenly sweet hearts
Amulet look like bizarre
times
Voices are disturbing sounds
the distances of the years

But I forgot
In deep first sleep
of sown stars
in the sky the memory
the vastness

Ο κόσμος γύρω από ένα βλέμμα
το βλέμμα μας 
Μια στιγμή γεμάτη φως και αέρα  

Άδειασε η πόλη
Απύθμενη  η καρδιά
Ω! στον θρήνο των φθαρτών
Χαμένα βλέμματα 
δίχως μέρισμα στο φως, ξεψυχά

Μα η πόλη γέμισε λουλούδια
Άρωμα γέμισε μυστικά 
Στον  παράδεισο του εαυτού μου
ξανά και ξανά
Το παράθυρο του δρόμου
Μεταφράζει την σιωπή και την καρδιά

The world around a look
our gaze
A moment full of air and light

The city emptied
bottomless the heart
Oh! the lament of Perishable
Lost looks
Oh! the lament of Perishable, dies

But the city was full of flowers
Perfume filled secrets
In paradise of myself
again and again
The street window
Translates silence and heart